Portretten 2019

Mensen die ik ken, of niet ken, zijn een inspiratiebron voor mijn portretschilderijen. Na het lezen van het boek ‘De moord op commendatore’ van Haruki Murakami was ik nog meer gemotiveerd om dit een beetje ‘verguisde’ genre in de schilderkunst intensief te blijven beoefenen.

… “Op het eerste gezicht zijn het conventionele portretten, maar als je heel goed kijkt, zit er iets in verscholen.”
” Iets?” vroeg ik.
” Iets, ja. Ik kan het niet goed in woorden uitdrukken, maar misschien moet je het “echte persoonlijkheid” noemen.”
“Persoonlijkheid” zei ik. “En is dat dan mijn persoonlijkheid? Of is het de persoonlijkheid van de geportretteerde?”
“Waarschijnlijk allebei. In het schilderij zijn die twee vermengd, en zo subtiel verstrengeld dat ze niet meer uit elkaar te halen zijn. ….”

Uit Haruki Murakami – De moord op commendatore – uitgegeven bij Atlas Contact 2017
Blz. 129